In het blad "de Ingenieur" uit 1915 vond ik een unieke advertentie van een eenphase olie transformator fabricaat Smit Transformatoren. Later vond ik een link met een foto van de Waterkrachtcentrale Semarang (Nederlands Indië) uit 1919 die ook een dergelijke transformator aan hun schakelbord had aangesloten. De doorvoeringen zijn anders, maar het principe is het zelfde.
Bron: De Ingenieur (1915)
Onderstaande mooie foto heeft wel iets andere doorvoeringen dan het model uit de advertentie van 1915 hierboven, maar het principe is hetzelfde. Het was ook de meest voor de hand liggende uitvoering voor éénfase transformatoren met een max. vermogen van ca. 30 kVA. Bij kleine vermogens kan de warmte veroorzaakt door het koper- en ijzerverlies ( nu kortsluit- en nullastverlies genoemd) nog afgevoerd worden door het oppervalk van een gladde bak en hoeft men geen omslachtige koelvinnen toe te passen.
Vermogen van deze transformatoren ca. 20..25 kVA per fase, dus totaal 60...75 kVA. HS : 10...15 kV LS : 220...380 V De HS is in ster geschakeld met een wat vreemde manier van aarden, het lijkt wel of hij via een smelt veiligheid geaard is. Dat zouden we nu een beetje griezelig vinden. Ik denk dat deze transformatoren voor het eigenbedrijf van de centrale in Semarang waren dus niet degene die aan de generator gekoppeld waren, de zgn. machine-transformatoren. De HS zekeringen en scheiders staan ook mooi in beeld. Hoogstwaarschijnlijk zijn dit ook transformatoren fabricaat Smit, maar we hebben toch nog wel een paar vragen over deze installatie.
.
1919 - Hoogspanningsschakelbord in de waterkrachtcentrale van de Algemeene Nederlandsch-Indische Electriciteit Maatschappij te Toentang bij Semarang, bron: Tropeninstituut.
"Wie kan ons meer vertellen over deze installatie, waren dit de eigenbedrijfstransformatoren, wat was de sterpunts behandeling, zie het toestel op de muur, het lijkt warempel wel een zekeringhouder ?"
Reacties mogelijk gemaakt door CComment