Biografie Ir. Thomas Rosskopf (1880 - 1953), feitelijk oprichter van Willem Smit & Co's Transformatoren N.V. en één van de pioniers van de elektrotechniek in Nederland.
Pionier van de Nederlandse Elektrotechnische Industrie Thomas Rosskopf was een der pioniers van de Nederlandse Elektrotechnische Industrie. Hij werd op 26-04-1880 te Amsterdam geboren en doorliep daar de Lagere School en de H.B.S. met een vijfjarige cursus. Van 1898 tot 1902 studeerde hij aan de Polytechnische school te Delft, waar hij het diploma voor Werktuigkundig Ingenieur behaalde. In 1904 behaalde hij het diploma Elektrotechnisch Ingenieur in Karlsruhe.
Thomas Rosskopf
Studententijd van Thomas Rosskopf Van 1898 tot 1902 studeerde hij aan de Polytechnische school te Delft. Deze school had in die tijd nog geen opleiding tot elektrotechnisch ingenieur. Thomas was voorzitter van het studentencorps. Hieronder een aantal unieke foto's uit de collectie van de familie Rosskopf.
Prachtige foto van Thomas Rosskopf, met pet en pijp, te midden van zijn studievrienden bij de Polytechnische school Delft in 1899, bron Familie Rosskopf.
130 jaar elektriciteit in Nederland (Kinderdijk 1886 - 2016)
Op 19-04-2016 was het precies 130 jaar geleden dat de eerste openbare elektriciteitscentrale van Nederlands fabricaat van start ging ( de N.V. Electrische Verlichting Kinderdijk). De oprichter was Willem Benjamin Smit. Nadat Willem enkele jaren daarvoor (1881) een verlichtingsinstallatie had gebouwd voor de fabriek van Diepeveen, Lels en Smit, wilde de directeur ook elektriciteit in zijn eigen huis. Dit wekte grote belangstelling bij andere fabrikanten, want zij wilden ook hun olielampen vervangen door elektrisch licht. In 1884 werd Willem gevraagd om onderzoek te doen naar de mogelijkheden van een elektrische centrale in Kinderdijk.
De elektrische centrale Kinderdijk (1886). Bron: Brush Ridderkerk, Deze centrale bestaat niet meer. Ergens in de zestiger jaren van de vorige eeuw is het pand gesloopt.
Zo ontstond het idee om een elektrische centrale te bouwen die niet alleen aan fabrieken, maar ook aan particulieren stroom zou kunnen leveren. De begroting kwam uit op HFL 26000,- en het kapitaal werd verstrekt door Jan Smit V die we later tegen komen. Hij verstrekte een lening tegen 3.5 % rente en de eerste elektriciteitscentrale in Nederland, de "N.V. Electrische Verlichting Kinderdijk" was een feit.
Naar de elektrische centrale van Thomas Edison In 1884 ging Willem met een door hem zelf (elektrisch) verlicht schip van de Holland-Amerika lijn naar de Verenigde Staten (New York) om daar de eerste elektrische centrale van Thomas Edison ( The Edison Electric lluminating Company) te kunnen aanschouwen die al in 1882 "het licht" zag. De ervaringen die hij daar opdeed paste hij toe bij de centrale in Kinderdijk.
Het industrieel verleden van de suiker industrie op Java (Olean, Semboro, Pesantren en Tasikmadoe) vanaf 1870 tot heden.
Op Java in Indonesië zijn tussen eind 1800 en begin 1900 ongeveer 200 suikerrietfabrieken gebouwd. In deze fabrieken stonden veel grote (stoom) machines en dynamo's geleverd door de Nederlandse industrie. Stork, Werkspoor, Feyenoord, Machinefabriek Breda, maar ook Heemaf, Smit Slikkerveer, Smit Transformatoren, Hazemeyer en EMF Dordt e.a. hebben hun bijdrage geleverd.
Dit is letterlijk in oude documenten terug te vinden. Stork, Werkspoor, Smit Slikkerveer, Heemaf en vele andere Nederlandse bedrijven leverden vaak combinaties van machines en installaties. Zie hieronder een 2 prachtige films over suikerriet fabriek Olean (levend industrieel erfgoed). Verder in dit artikel ook nog een mooie film uit 1927 gemaakt door Willy Mullens over Stork in Hengelo met in de hoofdrol een andere suikerfabriek in Java; SF Tasikmadoe.
Werkspoor machine
Suikerfabriek met machines van Smit Slikkerveer op de voorgrond (1931) . Bron: Brush Ridderkerk.
Eerste elektrische verlichting voor strafgevangenissen in Nederland met film (1884-1899)
Nederland telde in totaal 3 koepelgevangenissen. Deze zijn tussen 1882 en 1900 gebouwd door architect Johan Metzelaar (Arnhem en Breda) en zijn zoon (Haarlem). De gevangenissen vielen op door de mooie neo-renaissance bouwstijlmet een soort kasteel torens bij de ingang en daarachter de gevangenis ondergebracht in een grote koepel waar de bewakers perfect zicht hadden op de gedetineerden. Een andere strafgevangenis in Den Haag (stadsdeel Scheveningen) werd ook door Johan Metzelaar gebouwd in 1886. Willem Benjamin Smit voorzag al deze gevangenissen van elektrisch licht en de koepelgevangenis Arnhem had de primeur in 1884 en was daarmee de eerste elektrisch verlichtte gevangenis van Nederland.
De oorspronkelijke functie hebben deze gevangenissen niet meer behalve een deel van de gevangenis van Den Haag. De anderen gevangenissen werden gesloten en zijn later onder meer gebruikt om asielzoekers te huisvesten, staan in de verkoop of hebben/krijgen een andere bestemming.
Koepelgevangenis Breda (1886). Bron: Stadsarchief Gemeente Breda
FILM Gevangenisleven en reclassering uit 1925 door Willy Mullens Ik vond 3 prachtige films over het gevangenisleven in 1925 die mooi bij dit artikel aansluiten. Let vooral ook op akte 3, daar zijn opnames gemaakt bij de koepel in Breda en volgens mij ook Haarlem (zie ook de foto van de breimachine in de cel, die is ook te zien in akte 3).
50 kV station Lent - het prille begin van de ultra hoge spanning in Nederland (1922-1930)
In 1915 werd de Provinciale Gelderse Elektriciteits Maatschappij (PGEM) opgericht. Men wilde de elektriciteitsvoorziening door de Provinciale Overheid laten regelen, om de gebieden buiten het bereik van de weinige Gemeentelijke- en particulieren bedrijven ook van stroom te kunnen voorzien en om met een grote elektriciteitscentrale efficiënter energie te kunnen produceren. In die tijd was reeds duidelijk dat Radiostation Kootwijk in de toekomst een van de grootste afnemers zou worden en daarom lag er in 1918 een voorstel om vanuit Nijmegen ( de grootste en later enige centrale in Gelderland) rechtstreeks een lijn naar het zendstation Kootwijk te leggen. In 1922 werd de eerste opzet van een Gelders hoogspanningsnet in gang gezet door een 50 kV lijn aan te leggen van Lent (bij Nijmegen) - Arnhem - Apeldoorn. Het eindstation was toen het 50 kV station Apeldoorn Zuid. In de eerste jaren werd deze lijn nog bedreven met 10 kV lijn maar dit werd al gauw omgezet naar 50 kV. In 1924 werd begonnen met de bouw van het 50 kV station in Lent, het eerste open lucht transformatoren-station van Nederland. Deze werd op 29-07-1925 officieel geopend. In 1930 volgde het 50 kV station Kootwijk. Deze leverde tevens stroom op 10 kV niveau aan de enkele omringende plaatsen.
10/50 kV station in Lent (1924)
Het prille begin van de “ultra hoge spanning” , 50 kV. Rond 1915 werd in Gelderland de stroom ingekocht van de centrales in Nijmegen, Arnhem en waarschijnlijk ook nog van de Elektriciteits-maatschappij Overveluwe te Ermelo, deze laatste had een gering vermogen en speelde niet echt mee in de totale elektriciteitsvoorziening. De energie werd getransporteerd op 10 kV niveau, meestal d.m.v. kabels. Een stad als Nijmegen had een 6 kV distributienet.
Generator Smit Slikkerveer voor de Zuiderzee werken en Centrale Veenhuizen (1928/1934)
In 1928 werd een bestelling gedaan door "Zuiderzeewerken Den Haag" bij Smit Slikkerveer voor de levering van 2 wisselstroom generatoren en 2 gelijkstroom dynamo's ten behoeve van het Zuiderzee project van Cornelis Lely. De machines werden geplaatst in de elektrische centrale Kornwerderzand. Toen de afsluitdijk klaar was waren deze generatoren en dynamo's niet meer nodig en werden ze (in 1934) verkocht aan de elektrische centrale in Veenhuizen. Hieronder zien we een prachtige foto van de centrale uit 1928 die ik onlangs opgestuurd kreeg van Ruurd Wijbenga.
Een zoektocht van Wim Stuut (NS/Nedtrain) leverde behalve onderstaande foto dit interessante artikel op.
De foto toont naast enkele werklieden (waarschijnlijk de machinisten van de centrale) ook prachtig in beeld twee gloednieuwe Kromhout 3ER4 motoren met beiden een Smit Slikkerveer generator. Linksonder zien we ook nog een elektrisch onderdeel met het logo van de Heemaf. Bron: Ruurd Wijbenga/ Wim Stuut
Bron: Schager Courant 26-01-1932
Voordat ik bovenstaande foto ooit gezien had werd ik erop geattendeerd dat er een generator van Smit Slikkerveer uit 1928 in prachtige staat te zien was in de Elektriciteitscentrale in Veenhuizen. Deze 'Elektrische Centrale' is bijzonder industrieel erfgoed. In 1912 werd hij in gebruik genomen om stroom te leveren voor de houtzagerij en meubelmakerij van het ambachtscluster.
Transformatoren voor het Twentsch Centraal Station voor Elektrische Stroomlevering in Hengelo (februari 1916)
Onderstaande prachtige foto komt van Historische Centrum Overijssel en is een uitsnede van een grotere foto uit februari 1916. We zien hier een aantal Heemaf vrachtwagens voor de deur van de Heemaf fabriek aan de Bornsestraat in Hengelo klaar staan om uitbreidingen bij de elektrische centrale van de TCS (Twentsch Centraal Station voor elektrische stroomlevering) te gaan installeren.
De linker vrachtwagen bevat ca.7 lastscheiders ( schakelaars) voor 10 kV. In het midden een grote haspel van de N.K.F. (Nederlandsche Kabel Fabriek, tegenwoordig onderdeel van Prysmian Cables & Systems). De rechter vrachtwagen bevat 2 olie-nettransformatoren van ca. 20 kVA en 1 van ca. 10 kVA van Willem Smit & Co's Transformatorenfabriek (Royal Smit Transformers). Waarschijnlijk 10 /0,380 kV in Y. yn. schakeling. Het sterpunt aan de 10 kV zijde lijkt niet uitgevoerd te zijn. De 10 kV kan ook 4 kV zijn. De kabel suggereert een plaatselijk net, 4 kV. Een rare spanning maar dat was de eerdere keuze voor dat gebied ( cit. Van Swaay). Maar in die tijd werd er ook al 10 kV verkabeld, zij het mondjes maat.
De slagwijdte van de doorvoeringen doet echter meer denken aan 10 kV voor binnen opstelling. Maar in WO I was het moeilijk om aan doorvoeringen ( vaak Rosenthal / Duitsland) te komen, dus voor 4 kV kon het goed mogelijk zijn dat ze een 10 kV doorvoering namen. Het prijsverschil was uiterst gering, dus men nam wat men in huis had. Ergo 10 of 4 kV daar kom ik niet uit. Het moet 4 kv zijn geweest omdat er in die tijd een 4 kV lijn is gelegd naar de TCS centrale. Zie biografie Hofstede Crull en zoek in de tekst op het trefwoord 4kV. (control F).
De transformatoren zijn van Smit, ook gezien de datering, 1916. In de tweede wereld oorlog was het erg moeilijk iets uit het buitenland te betrekken, zeker als er koper in zat. Wat opvalt is de erg slechte transportafsteuning met name die bij de lastscheiders. Dit zou er op kunnen wijzen dat het een transport over erg korte afstand was. Dus voor het Twentsch Centraal Station in Hengelo
De Goudsche Lichtfabriek - mobiel hijswerktuig met paardentractie voor vervoer en plaatsen van transformatoren (1914)
In 1914 levert Smit Transformatoren een aantal transformatoren voor de in aanbouw zijnde elektriciteitscentrale van Gouda. Vrachtauto's zijn er nog niet dus is het paard het aangewezen vervoer voor de transformatoren. Het transport naar de centrale duurt maanden en is zeer intensief. Iedereen probeert mee te denken om de transport mogelijkheden te verbeteren, maar ook het plaatsen en hijsen van de transformator is een probleem. G.E.B. Gouda laat een hefwerktuig ontwerpen door "de Goudsche machinefabriek v/h. Arends". Dit hefwerktuig staat op een kar en deze kan worden voortgetrokken door een paard. Voor HFL 600,-- werd deze uitvinding in 1914 aangeboden aan directeur Thomas Rosskopf van Willem Smit & Co's Transformatorenfabriek. Tijdens van de uitbreidingen bij de Goudsche Lichtfabriek werd dit mobiele hijswerktuig gebruikt voor de transformatoren van Smit en andere zware materialen/machines.
Een uitvinding op transportgebied van het G.E.B. Gouda (1914). Het lijkt alsof het paard slechts 1 achterpoot heeft, maar als je inzoomt op de achterste poten zie je toch echt twee poten met 2 hoeven. Het karretje heeft overigens drie wielen. Dat maakt het geheel tot een vreemde maar unieke foto compositie. Bron: glasnegatief Stichting Willem Smit Historie Nijmegen.
Henk van Vuuren stuurde mij een verhaal en unieke foto's van zijn vader Pieter van Vuuren die vroeger over de hele wereld installaties en reparaties verrichtte voor klanten van Smit Slikkerveer. Hij werkte 43 jaar bij Smit Slikkerveer (1914 tot 1957).
Pieter van Vuuren werd geboren in Nieuw Beijerland op 21 maart 1891. Na de lagere school werkte hij nog 2 jaar als paarden hoefsmit. Daarna monsterde hij aan bij verschillende rederijen en maakte enkele korte zee-reizen naar Frankrijk en Duitsland hetgeen toen der tijd al hele ondernemingen waren. Hij werd machinist op de schepen van de Batavier lijn die hoofdzakelijk tussen Hoek van Holland en Engeland heen en weer voeren.
Op 28 december 1914 ging Pieter, op aanraden van zijn jongere broer Jan, werken bij de firma Smit Slikkerveer. Zijn aangeboren nauwgezetheid en betrouwbaarheid maakte al gauw duidelijk dat hij in aanmerking genomen kon worden om “op karwei” te gaan.
In april 2015 kreeg ik een e-mail van Rochmat Selemat uit Indonesië. Hij had onze website ontdekt en zijn interesse ging uit naar het industrieel erfgoed in Indonesië waar de Nederlandse industrie nog steeds het beeld bepaald bij de elektriciteitscentrales op Java en Balie. Rochmat heeft al meer dan 25 jaar gewerkt bij verschillende grote waterkrachtcentrales in Indonesë. Hij maakte een aantal foto's van de centrales zoals deze vandaag de dag nog steeds in werking zijn. De machines die we hieronder in beeld zien zijn allemaal geleverd begin jaren twintig van de vorige eeuw door de Nederlandse industrie o.a. door Smit Slikkerveer, Stork en Heemaf. Je krijgt dus een kijkje in de elektrische centrales waar het lijkt of de tijd heeft stil gestaan. De gebouwen en machines zijn allemaal fantastisch onderhouden en worden in de toekomst hopelijk musea.
PH Dago met een generator van Smit Slikkerveer zoals deze er anno 2015 uitziet.
Prachtige foto van Waterkrachtcentrale DAGO 1920-1925 (bron: collectie Tropenmuseum).
Johan Biesbroek stuurde mij een kort verhaal over zijn vader Gijsbert Biesbroek, die 49 dienstjaren werkte bij Smit Slikkerveer op de tekenkamer. Wie haalt dat in deze tijd nog !
Enkele jaren geleden vertelde zijn vader hem dat hij de bekende "electrobonnen / noodgeld" in oorlogstijd in de tekenkamer van Smit Slikkerveer heeft ontworpen ter vervanging van het echte geld.
De bezetting door de Duitsers in de Tweede wereldoorlog had geleid tot geldschaarste. De centrale overheid gaf daarom, op 11 mei 1940 toestemming voor de uitgifte van noodgeld. Op 17 mei werd deze machtiging weer ingetrokken. Toch gaven meer dan 130 gemeenten en een drietal provincies in deze korte periode hun eigen geld uit. Er waren ook bedrijven die dit noodgeld uitgaven, zo ook Smit Slikkerveer.
Noodgeld/electrobon (1940).
Hieronder een korte levensloop van Gijsbert Biesbroek. Gijsbert Biesbroek (geboren 18 april 1910 te Ridderkerk (Rijsoord) - overleden 5 oktober 1995 te Zwijndrecht.
Na het behalen van zijn Mulo diploma (Dr. Kuyperschool) in 1926 trad hij in dienst bij Smit Slikkerveer . Waarschijnlijk heeft hij eerst nog enige andere werkzaamheden gedaan, maar hij kwam al snel tereht op de tekenkamer als 'electrotechnisch' tekenaar en hij bleef daar tot aan zijn pensionering in
In januari 1886 kreeg Willem Smit de opdracht om 25 booglampen te leveren voor de elektrische verlichting van Amsterdam CS. Tijdens de bouw van het station in januari 1888 zorgde hij voor elektrische verlichting voor de bouwvakkers die ook in de nacht door moesten werken om het treinstation op tijd klaar te krijgen. Willem Smit had ervaring opgedaan met de aansluiting van de elektrische straatverlichting bij de Waalkade in Nijmegen in 1886 en net daarvoor de eerste elektrisch centrale in Nederland (Kinderdijk).
Hij werkte weer volgens het gebruikelijke concept. Hij kocht Swann (boog) lampen bij een belgische leverancier en fabriceerde zelf enkele dynamo's voor de voeding van de elektrische verlichting met aansluiting op een schakelbord (ook eigen fabrikaat). De elektriciteitskabels werden gekocht in Engeland of Duitsland en in ringvorm aangelegd. Een machinist zat meestal bij de prijs inbegrepen. Hij zorgde ervoor dat de lampen bleven branden en dat zijn kennis werd overgedragen aan leerling machinisten uit Amsterdam, want de koolspitsen moesten dagelijks worden vervangen en de machines moesten blijven draaien anders ging het licht vanzelf uit.
In 1888 is de bouw van Amsterdam CS in volle gang. In de avond heeft Willem Smit de bouwvakkers voorzien van elektrische verlichting.
De verlichting van Amsterdam CS was ook weer een knap staaltje pionierswerk van Willem Smit uit een tijd dat alles nog uitgevonden moest worden en verlichting met 1 druk op de knop zoals wij dit nu kennen zeker niet vanzelf sprekend was.
Toevallig zag ik dat er binnenkort een Nederlandse film in première gaat die zich afspeelt in hetzelfde jaar en op dezelfde locatie waar Willem Smit het centraal station van Amsterdam van elektrisch licht voorzag, namelijk de film "Publieke werken". Zie hieronder de officiële Nederlandse trailer van YouTube.
De film gaat over een vioolbouwer, die het veld moet ruimen als zijn huisje, gelegen tegenover het net opgeleverde Centraal Station van Amsterdam, moet wijken voor het geplande Victoria Hotel. Zijn overmoedige neef , apotheker te Hoogeveen, heeft zich door ongeoorloofd medisch handelen ernstig in de nesten gewerkt en zoekt een uitweg, voor zichzelf en zijn vrouw, maar ook voor een groep arme turfstekers die hij een toekomst in Amerika belooft. Bevlogen – of is het hoogmoed? – beramen de twee een uiterst riskant plan om het onderste uit de kan te halen. Met tragische gevolgen. Publieke Werken is gebaseerd op de gelijknamige prijswinnende bestseller van Thomas Rosenboom, waarvoor hij in 2000 de Libris Literatuur Prijs won. Inmiddels zijn er al meer dan 450.000 exemplaren van het boek verkocht in Nederland, en is het vertaald en uitgegeven in Duitsland, Denemarken, Slowakije en Hongarije.
Ga voor de aardigheid eens naar deze film en bekijk de prachtige beelden. Het is alsof de foto's uit dit artikel in de film tot leven komen! 10 december in de bioscoop!
Mooie plaat van Amsterdam CS uit 1900 met daarop links en rechts 2 booglampen voorzien van een touwtje, wellicht om ze omlaag te kunnen halen wanneer de koolspitsen vervangen moesten worden (dit gebeurde dagelijks).
Foto's van de machinekamer Amsterdam Centraal CS uit 1888 Onlangs vond ik 2 unieke foto's van een dynamo en de machinekamer met dynamo's en schakelbord geleverd door Willem Smit voor de elektrische verlichting van Amsterdam CS in 1888. Deze is hieronder te zien tussen de 2 krantenknipsels. Mocht iemand nog fotomateriaal of documenten hebben van de aanleg van deze booglampen dan kun je altijd een e-mail sturen naar: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. en ik plaats het bij dit artikel.
Mannen in actie om houten dwarsbalken te leggen waarover de transformator (rechts in beeld onder een dekzeil) gesleed kon worden. De transformator stond hierbij op in de bewegingsrichting geplaatste houten balken. Om de wrijving tussen de dwarsbalken en transformatorbalken te verminderen werden deze met vet ingesmeerd. Aan de transformator werd getrokken met paarden of met een stoomwals en zo gleed hij dan langzaam over de dwarsbalken.
De dwarsbalken moesten daarbij steeds verlegd worden, de achterste balken kwamen weer vooraan te liggen en zo verplaatste zich de slede baan met de zelfde snelheid als de transformator. Een uiterst moeizame methode te meer daar de slede baan horizontaal moest liggen. Dit werd gedaan door waar nodig onder de dwarsbalken houten vul blokken te leggen (het z.g.n. uitvullen).
De tekst onder de foto suggereerd dat deze transformator afgevoerd werd naar een ander station of naar een reparatie werkplaats.
Het is een van de oudste "kranten artikelen" m.b.t. het vervoer van een Willem Smit transformator die ik tot nu toe kon vinden. Het is vandaag de dag niet voor te stellen dat het vervoer toen op deze manier ging, waardoor men maanden bezig was een trafo op de plaats van bestemming te krijgen.
Willem Benjamin Smit tijdens het 25 jarig jubileum van EMF Dordt in 1936
Smit Slikkerveer
Transport 50 MVA transformator (1947)
Smit Transformatoren
Stator en ophaalmachine van Smit Slikkerveer (Staatsmijn Wilhelmina 1928)
Smit Slikkerveer
Een reus op reis (1976)
Smit Transformatoren
Filmfragment Transformatoren voor Vroom & Dreesman in Utrecht (1972)
Smit Transformatoren
Plaatsing van 2 150/20kV 80 MVA transformatoren op onderstation Zuidbroek door Liandon in samenwerking met SGB-SMIT en Wagenborg Nedlift in opdracht van Liander (juli 2015)
Smit Transformatoren
Smit Regeltechniek (1959)
Smit Transformatoren
Westerlee transport 380 kV transformatoren. Ingekort filmpje vanuit oorspronkelijke videoproductie (duur 11:18) door Westland Infra Energy Solutions in Poeldijk en Smit Transformatoren in Nijmegen (2010)
Smit Transformatoren
Bedrijfsfilm uit 1952 van Willem Smit & Co's (Lincoln Smitweld, onderdeel van Lincoln Electric) over de productie van laselektroden. Historische beelden van elektrisch lassen, de knipperij, fabricage van elektroden
Smitweld
Transformatoren van 320 ton voor nieuwe hoogspanningsstations in Beverwijk en Vijfhuizen.(juni 2015)
Op 19-04-2016 was het precies 130 jaar geleden dat de eerste openbare elektriciteitscentrale van Nederlands fabricaat van start ging ( de N.V. Electrische Verlichting Kinderdijk). De oprichter was Willem Benjamin Smit. Nadat Willem enkele jaren daarvoor (1881) een verlichtingsinstallatie had gebouwd voor de fabriek van Diepeveen, Lels en Smit, wilde de directeur ook elektriciteit in zijn eigen huis. Dit wekte grote belangstelling bij andere fabrikanten, want zij wilden ook hun olielampen vervangen door elektrisch licht. In 1884 werd Willem gevraagd om onderzoek te doen naar de mogelijkheden van een elektrische centrale in Kinderdijk. 
Werkspoor machine
Den Haag (stadsdeel Scheveningen) werd ook door Johan Metzelaar gebouwd in 1886. Willem Benjamin Smit voorzag al deze gevangenissen van elektrisch licht en de koepelgevangenis Arnhem had de primeur in 1884 en was daarmee de eerste elektrisch verlichtte gevangenis van Nederland.
Een uitvinding op transportgebied van het G.E.B. Gouda (1914). Het lijkt alsof het paard slechts 1 achterpoot heeft, maar als je inzoomt op de achterste poten zie je toch echt twee poten met 2 hoeven. Het karretje heeft overigens drie wielen. Dat maakt het geheel tot een vreemde maar unieke foto compositie. Bron: glasnegatief Stichting Willem Smit Historie Nijmegen. 
Pieter van Vuuren werd geboren in Nieuw Beijerland op 21 maart 1891. Na de lagere school werkte hij nog 2 jaar als paarden hoefsmit. Daarna monsterde hij aan bij verschillende rederijen en maakte enkele korte zee-reizen naar Frankrijk en Duitsland hetgeen toen der tijd al hele ondernemingen waren. Hij werd machinist op de schepen van de Batavier lijn die hoofdzakelijk tussen Hoek van Holland en Engeland heen en weer voeren. 
